- Ορλόφ
- Επώνυμο ονομαστής ρωσικής οικογένειας, πολλά μέλη της οποίας διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο, στον δημόσιο βίο της χώρας τους τον 18o αι. 1. Αλέξιος Γρηγόροβιτς. Ναύαρχος (1737 – 1808). Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της συνωμοσίας, που οδήγησε στην ανατροπή του αυτοκράτορα Πέτρου Γ’. Λέγεται μάλιστα ότι, ως αρχηγός της στρατιωτικής δύναμης που φρουρούσε τον έκπτωτο τσάρο, λίγες ημέρες μετά την άνοδο στον θρόνο της Αικατερίνης, διέταξε και τον στραγγάλισαν, θεωρείται και ο εμπνευστής του σχεδίου των ναυτικών επιχειρήσεων στις ελληνικές θάλασσες και της εξέγερσης των ελλήνων στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, που είναι γνωστή στην ιστορία με την ονομασία Ορλοφικά. 2. Αλέξιος Θεοδώροβιτς (1786 – 1861). Στρατηγός και διπλωμάτης. Πήρε μέρος στις μάχες εναντίον του Ναπολέοντα. Τον Δεκέμβριο του 1825 κατέστειλε το κίνημα που εκδηλώθηκε εναντίον του αυτοκράτορα Νικόλαου A’, ο οποίος τον τίμησε με τον τίτλο του κόμη. Αργότερα διακρίθηκε στις πολεμικές επιχειρήσεις του Ρωσοτουρκικού πόλεμου (1828-1829) και διαπραγματεύθηκε τη συνθήκη της Αδριανούπολης, που ακολούθησε. Όταν επέστρεψε στη Ρωσία, διορίστηκε πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη. Το 1833 διορίστηκε αρχηγός των στρατιωτικών δυνάμεων, που στάλθηκαν σε βοήθεια του Σουλτάνου στον αγώνα του εναντίον του Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου. Στα χρόνια που ακολούθησαν κατέλαβε διάφορα αξιώματα και πήρε μέρος σε διάφορες διεθνείς διασκέψεις ως εκπρόσωπος της Ρωσίας. 3. Γρηγόριος Γρηγορίεβιτς (1734 – 1783). Στρατηγός. Εραστής της Αικατερίνης B’, οργάνωσε, μαζί με τους αδελφούς του, την ανατροπή του συζύγου της Πέτρου Γ’ και την άνοδό της στον θρόνο της Ρωσίας. Για τις υπηρεσίες του αυτές διορίστηκε αρχηγός του πυροβολικού και τιμήθηκε με τίτλους και αξιώματα, που τον έκαναν πανίσχυρο. Λίγο αργότερα όμως, έπεσε σε δυσμένεια της τσαρίνας, που τον εκτόπισε στο Τσάρσκογιε-Σέλο. Το 1772 συμφιλιώθηκε μαζί της και γύρισε στην Αυλή, αλλά εξαιτίας της παρουσίας εκεί του νέου ευνοούμενου της Ποτέμκιν, έφυγε στη Βιέννη, όπου ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος B’ τον ονόμασε πρίγκιπα. Λίγα χρόνια αργότερα γύρισε στη Ρωσία και έζησε τον υπόλοιπο βίο του αφανής και απογυμνωμένος από κάθε εξουσία. Με την Αικατερίνη B’ απέκτησε έναν γιο, τον Βοβρίνσκι. 4. Θεόδωρος Γρηγορίεβιτς. Στρατηγός (1741 – 1792). Πήρε μέρος στο πραξικόπημα που απομάκρυνε τον αυτοκράτορα Πέτρο Γ’ (1762) και, αργότερα, στην εκστρατεία στην Ελλάδα. 5. Νικόλαος Αλεξίγιεβιτς (1827 – 1885). Στρατηγός και διπλωμάτης. Διακρίθηκε στην πολιορκία της Σιλιστρίας, στη διάρκεια της οποίας έχασε το ένα χέρι και το ένα μάτι του. Διετέλεσε πρεσβευτής στο Λονδίνο και στο Παρίσι και έγραψε διάφορες μελέτες, οι κυριότερες από τις οποίες τιτλοφορούνται Περί του πολέμου του 1806 και Υπόμνημα για την κατάργηση των σωματικών ποινών.
Dictionary of Greek. 2013.